W razie choroby pracownik nabywa prawo do:
-
wynagrodzenia chorobowego - za okres pierwszych 33 lub - w przypadku gdy ukończył 50 lat życia - 14 dni niezdolności do pracy z powodu choroby w danym roku kalendarzowym,
- zasiłku chorobowego - odpowiednio od 34. lub 15. dnia choroby w danym roku kalendarzowym.
Co istotne, zarówno jedno, jak i drugie świadczenie przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. Stanowi o tym odpowiednio:
-
art. 92 § 1 i 2 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.),
- art. 11 ust. 4 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 159), zwanej ustawą zasiłkową.
Płatnik świadczenia chorobowego (odpowiednio płatnik składek lub ZUS) ustala do niego prawo w oparciu o przedłożone przez ubezpieczonego zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA, wskazujące m.in. okres niezdolności do pracy (art. 53 ust. 1 i art. 55 ustawy zasiłkowej).
Zasady wystawiania tego dokumentu zostały określone w stosownym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 229). Jedna z nich stanowi, iż lekarz wystawia zaświadczenie lekarskie po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia ubezpieczonego na okres, w którym badany ze względu na stan zdrowia powinien powstrzymać się od pracy, jednak nie dłuższy niż do dnia, w którym niezbędne jest przeprowadzenie ponownego badania stanu zdrowia ubezpieczonego. Jeżeli badanie ubezpieczonego przeprowadzane jest pod koniec tygodnia, a przewidywana niezdolność do pracy obejmuje również dni następnego tygodnia, z reguły wystawiane jest ono również na sobotę i niedzielę.
Czytelniczka, jak wynika z treści pytania, przedłożyła swojemu pracodawcy zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA wystawione na okres 4 dni. Tym samym płatnik składek nie miał innego wyjścia, jak uwzględnić taki właśnie okres niezdolności do pracy z prawem do świadczenia chorobowego (odpowiednio wynagrodzenia lub zasiłku), mimo że obejmował on również sobotę i niedzielę, które dla zainteresowanej były dniami wolnymi od pracy. Za te cztery dni ubezpieczonej przysługuje stosowne świadczenie chorobowe.
Co prawda lekarz może dokonywać poprawek na wystawionym przez siebie zwolnieniu lekarskim, jednak dotyczy to powstałych przy jego sporządzaniu błędów. Tymczasem trudno jest uznać, że lekarz wystawiający zwolnienie od pracy z powodu choroby popełnił błąd orzekając o jej niezdolności do pracy także na sobotę i niedzielę. Ponadto przepisy nie przewidują dokonywania zaproponowanej przez zainteresowaną korekty zwolnienia lekarskiego i wystawienia zamiast jednego 4-dniowego - dwóch 1-dniowych zaświadczeń lekarskich.
2) Czy pracodawca słusznie nie przyznał mi premii regulaminowej?
W omawianej sytuacji pracownica jest zatrudniona w podstawowej organizacji czasu pracy, od poniedziałku do piątku. Miała orzeczoną chorobową niezdolność do pracy na okres 4 dni, przypadającą od piątku do poniedziałku. Przy czym piątek i poniedziałek były dla niej dniami pracy, a sobota i niedziela dniami wolnymi od pracy. Jak już wspomnieliśmy, wynagrodzenie chorobowe wypłaca się za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. Zatem za wszystkie dni orzeczone w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności do pracy, bez względu na to, czy są to dni pracy, czy dni wolne od pracy, pracownik w określonych w art. 92 § 1 K.p. sytuacjach ma prawo do wynagrodzenia chorobowego.
W zakładzie, na mocy regulaminu pracy, pracownik nie otrzymuje premii regulaminowej, jeżeli w danym miesiącu przebywał na zwolnieniu lekarskim 3 i więcej dni. Przy czym postanowienia regulaminowe dotyczą wszystkich dni, które obejmuje zwolnienie, zarówno te dla pracownika robocze, jak i wolne od pracy. Regulamin nie wskazuje bowiem, że zwolnienie lekarskie ma dotyczyć tylko dni roboczych. Gdyby jednak taki zapis figurował w regulaminie pracy, to wówczas do 3 i więcej dni zwolnienia lekarskiego pracodawca miałby obowiązek wliczać wyłącznie okres takiego zwolnienia przypadający na dni dla pracownika robocze, zgodnie z rozkładem czasu pracy.
Biorąc pod uwagę zapisy regulaminowe, pracodawca miał prawo nie przyznać pracownicy premii regulaminowej, gdyż jej chorobowa niezdolność do pracy obejmowała 4 dni (regulamin przewiduje utratę prawa do premii przy 3 i więcej dniach choroby), chociaż dwa z nich przypadały na dni wolne od pracy. Niewskazanie w powołanym regulaminie, że chodzi wyłącznie o dni robocze, nakazuje uwzględniać wszystkie dni wykazane w zwolnieniu lekarskim.