z posiedzenia Zespołu doraźnego ds. pracowników samorządowych
oraz służby cywilnej Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych
w dniu 15 września 2009 r.
Miejsce posiedzenia: Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog”, sala A.
Przewodniczący: Sławomir Brodziński – Szef Służby Cywilnej.
Uczestnicy posiedzenia: Członkowie Zespołu, zaproszeni eksperci według listy obecności. W spotkaniu wziął udział Pan Michał Boni – Minister-członek Rady Ministrów Szef Zespołu Doradców Strategicznych Premiera.
Porządek posiedzenia:
Informacja nt. projektu ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych.
Sprawy różne.
Pan Michał Boni (Minister-członek Rady Ministrów Szef Zespołu Doradców Strategicznych Premiera) wyraził zrozumienie dla obaw, które zostały przedstawione w licznych listach, uwagach i opiniach do projektu. Stwierdził, że materia jest trudna z uwagi na to, że intencją projektowanej ustawy jest uporządkowanie różnych spraw związanych z funkcjonowaniem administracji. Skala zatrudnienia – wskaźnik przyjęty, w projekcie ustawy na poziomie 10% jest istotnym stymulatorem tego efektu. Po drugiej stronie są pozostałe kwestie dotyczące potrzeby połączenia działań ilościowych.
Pan M. Boni stwierdził, że w wielu zgłoszonych uwagach pojawiają się pytania – czy będzie to działanie czysto mechaniczne, czy też działanie związane z analizą efektywności oraz oceną funkcjonalności zadań wykonywanych przez daną jednostkę. Rozumie spostrzeżenia, które dotyczą spraw pracowniczych i mechanizmów ochrony albo zmniejszenia tych mechanizmów, tak jak zostało to zaproponowane przez RCL. Natomiast intencją jest osiągnięcie głównego celu związanego z racjonalizacją wielkości zatrudnienia oraz potencjalnymi (w długim okresie czasu) oszczędnościami. Obecnie KPRM jest w trakcie analiz otrzymanych opinii (przed uzgodnieniami z instytucjami, które je zgłosiły) oraz w fazie prac nad strukturą i kompozycją ustawy. Stwierdził, że należy również zastanowić się na sposobem dodania pewnych elementów związanych z budowaniem mechanizmów efektywnościowych. Oznacza to, że w stosunku do przedstawionej wersji – okres między ewentualnym wejściem w życie ustawy, rozpoczęciem całego procesu, raportem początkowym a podjęciem działań, będzie okresem niewątpliwie dłuższym, aby można było wykonać operacje o charakterze jakościowym.
Pan M. Boni uznał za zasadne i konieczne, przeformułowanie filozofii wdrażania tej ustawy tak, aby działania były powiązane z działaniami proefektywnościowymi.
➨ Minister M. Boni zaproponował – w perspektywie 2-3 tygodni – kolejne spotkanie dot. projektu ustawy.
Pan Tomasz Ludwiński (NSZZ „Solidarność”) zwrócił uwagę na następujące kwestie:
Według ustawy, racjonalizacja zatrudnienia ma objąć jedynie pewien krąg urzędników, więc może przy racjonalizacji wszystkich służb, ewentualna skala zwolnień uległaby zmniejszeniu.
Projekt powinien brać pod uwagę możliwość zwalniania, w pierwszej kolejności, osób które mają już źródło dochodu w postaci np. emerytur czy rent. Z uzyskanych informacji takich pracowników w urzędach jest kilkanaście procent.
Proponowane warunki zwolnień dla urzędników państwowych są niekorzystne.
Brak zapisu w projekcie dot. ochrony działaczy związkowych.
Skala uwag, jakie wpłynęły do tej ustawy, świadczą o ilości jej błędów.
Przypomniał o przekazanym dwa lata temu do KPRM materiale pt. „Obciążenie pracą urzędów skarbowych” (ponownie przekazał go na ręce ministra M. Boniego). Pan T. Ludwiński oznajmił, że od tego czasu obciążenie pracą w urzędach skarbowych znacznie wzrosło, więc planowanie redukcji w tych służbach jest zwyczajnym nieporozumieniem. Dodał, aby zastanowić się, nie tylko nad ograniczeniem wydatków, lecz działaniami promującymi zwiększenie dochodów budżetu państwa.
Pan Henryk Michałowicz (KPP) przedstawił dwie grupy zastrzeżeń do omawianego projektu:
Zastrzeżenia dotyczące brzmienia niektórych elementów ustawy – w ocenie organizacji kilka zapisów może być niezgodnych, z wiążącymi Polskę konwencjami międzynarodowymi (m.in. w treści art. 6 ust. 1). Zasygnalizował, że pracodawca ma prawo prowadzić swoją politykę kadrową, lecz zachodzi obawa przywracania do pracy przez sądy, niesłusznie zwolnionych pracowników.
W projekcie zabrakło mechanizmu, który spowodowałby rzeczywiste obniżenie kosztów działania administracji. Podał przykład outsourcingu, który można byłoby zastosować do niektórych czynności administracyjnych nie związanych bezpośrednio z merytoryczną pracą urzędów (np. obsługa kadrowa, rekrutacja ).
Pan Eugeniusz Matusiak (FZZ) zasygnalizował, że projekt ustawy i wynikające z niego zwolnienia pracowników są zamachem na finanse publiczne. Dodał, że ustawa ta jest antypracownicza i antyzwiązkowa, eliminuje ochronę związków zawodowych, więc w pierwszym rzędzie pracodawca sięgnie właśnie po tę grupę pracowników. Zwrócił uwagę, że obciążenia pracą pracowników skarbowych w Polsce i w innych państwach wynoszą odpowiednio: 1 pracownik – 15.000 spraw i 1 pracownik – 1000 spraw. Dodał, że obecnie – szczególnie w służbach skarbowych – nagminne jest zjawisko dalszej pracy, pomimo przejścia na wcześniejszą emeryturę.
Pani Małgorzata Lewicka (FZZ) zwróciła uwagę, że w kontekście ustawy o programie modernizacji policji z 2007 r., wdrożenie ustawy o racjonalizacji zatrudnienia może skutkować zmarnowaniem środków przeznaczonych na modernizację oraz zwolnieniem osób zatrudnionych w policji w ciągu ostatnich 2 lat.
Pan Andrzej Moskal (ekspert NSZZ „Solidarność) podkreślił, że urzędy skarbowe są głównym źródłem dochodów budżetu – na 1 zł. przeznaczoną na funkcjonowanie urzędów skarbowych, urzędy odprowadzają do budżetu ponad 50 zł. Dodał, że średnio 1 podmiot w skali kraju, kontrolowany jest raz na 17 lat, więc zmniejszenie o 10% zatrudnienia w służbach skarbowych spowoduje jeszcze rzadsze kontrole i może się zdarzyć tak, że przedsiębiorca nie zostanie skontrolowany ani razu przez cały okres prowadzenia działalności. Dodał, że w urzędach skarbowych ok. 20% to zadania niefiskalne, nałożone przez inne ustawy. Z uwagi na fakt, iż jest ponad 15 mln tytułów wykonawczych, bardziej racjonalnym rozwiązaniem byłaby – nie redukcja, a przesunięcia – do tych sektorów służby cywilnej, w których pracownicy będą bardziej efektywnie wykorzystani (dot. to również vacatów).
Pan Andrzej Stępień (FZZ) poruszył kwestię likwidacji gospodarstw pomocniczych
i przejścia tych pracowników do jednostek macierzystych. Z uwagi na to, że projektowana ustawa do tego się nie odnosi, zaproponował wprowadzenie zapisu: „przepisy ustawy o racjonalizacji zatrudnienia nie dotyczą zmian organizacyjnych wynikającego z art. 80 ustawy z dnia 6 lipca 2009 przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych”
Pan Jan Szajnar (OPZZ) z uwagi na wiele niedoskonałości projektu ustawy zwrócił się do strony rządowej z prośbą, aby nowy projekt ustawy (po uwagach) został przedstawiony – w formie skróconego, ale uzgodnienia (nie tylko zawiadomienia).
Pan Paweł Jedynak (ekspert NSZZ „Solidarność”) przytoczył niektóre dane za opracowaniem: „Z oceny działalności organów egzekucyjnych naczelników urzędów skarbowych za rok 2008” sporządzonej przez Departament Administracji Podatkowej MF. W 2008 r. kwota zaległości objęta tytułami wykonawczymi wyniosła ponad 14 mld zł., z czego wyegzekwowano ogółem ponad 3 mld – co stanowi zwrot około 3,3% w stosunku do roku wcześniejszego. Podkreślił, że liczba tytułów wykonawczych stale wzrasta. W latach 2003-2008 ich wzrost wyniósł ponad 51%, przy czym zatrudnienie w organach egzekucyjnych wzrosło zaledwie o 5,3%. W pełni zgadza się z głosami partnerów, że nie należy mówić o zwalnianiu w urzędach skarbowych ale o przesunięciach, aby strategiczne agendy nie zostały poszkodowane a skarb państwa nie ucierpiał.
Pan T. Ludwiński zwrócił się z pytaniem czy w związku z propozycją dalszych rozmów, rząd zamierza przedłużyć termin wejścia w życie ustawy poza 1 stycznia 2010 r. Dodał, że zbytni pośpiech może doprowadzić do utraty wartościowych pracowników.
Pan M. Boni w odpowiedzi na kwestie przedstawione przez partnerów społecznych stwierdził, że:
Prace uzgodnieniowe dot. projektu ustawy, trwają od wielu miesięcy.
Przeprowadzenie każdego procesu wymaga wskazania mierników tj. zwymiarowanego celu. Za ważne w projekcie uznaje się samodzielność i autonomię, w podejmowaniu decyzji przez poszczególne jednostki. Należy brać również pod uwagę kwestie związane z funkcją, analizami i uwarunkowaniami, natomiast czas na wdrożenie tych narzędzi należy wydłużyć.
Racjonalizacja zatrudnienia w administracji jest potrzebna i powinna być realizowana w dwóch wymiarach: ilościowo-alokacyjnym i jakościowym (mechanizmami efektywnościowymi).
Do przemyślenia pozostaje efekt skali: redukcja – alokacja – racjonalizacja, przeprowadzenie analizy funkcji dot. urzędów.
Do dyskusji pozostaje kształt mechanizmu odwoławczego.
Poza pakietem uwag pracowniczych (związki zawodowe, odprawy) poddanie analizie kwestii związanych z osobami mającymi uprawnienia emerytalne, choć procesowi racjonalizacji mogą podlegać również osoby pracujące dalej mimo przejścia na emeryturę.
Ważny jest również element konstytucyjności projektu i uwarunkowań związanych z konwencjami międzynarodowymi.
Trwa szukanie rozwiązania w kwestii gospodarstw pomocniczych.
Wydłużenie rytmu czasowego realizacji zadania. W pierwszej wersji ustawa miała rzutować w jakieś mierze na budżet 2010. Chcielibyśmy, żeby weszła ona w życie maksymalnie szybko, ale nie kosztem niedoprecyzowania regulowanych przez nią kwestii.
Gotowy dokument zostanie rozesłany.
Sprawdzenie i analiza kwestii dotyczącej ochrony związkowej.
Zespół będzie informowany o kolejnych fazach prac nad tym projektem.
Ad. 2)
Przewodniczący Zespołu poinformował, że kolejne posiedzenie Zespołu odbędzie się 17 września br. i poświęcone będzie konfliktowi w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim. Nadmienił również, że na kolejne spotkanie zostali zaproszeni przedstawiciele MPiPS, MSWiA, Okręgowego Inspektoratu Pracy w Krakowie, Urzędu Wojewódzkiego. Przewodniczący
S. Brodziński zakomunikował, że została również przygotowana przez Departament Prawny KPRM ekspertyza dot. roli przewodniczącego zespołu doraźnego w kontekście konfliktu w urzędzie śląskim. Zdaniem Departamentu Prawnego, rola Przewodniczącego jest znacznie ograniczona i nie ma on umocowania, aby podejmować rozstrzygające działania. Poinformował również, że w Departamencie Służby Cywilnej zostanie uruchomiony
w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki projekt „Modernizacja systemu zarządzania i podnoszenie kompetencji kadr”.
Pan Dagmir Długosz (Dyrektor Departamentu Służby Cywilnej w KPRM) ponowił prośbę o nadsyłanie uwag do projektu uchwały RM w sprawie podziału środków na dodatki specjalne.
➨ Termin kolejnego posiedzenia, na bazie nowego projektu ustawy o racjonalizacji... będzie ustalony w trybie roboczym.
Przewodniczący Zespołu
…………………………………..
Sławomir Brodziński
oraz służby cywilnej Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych
w dniu 15 września 2009 r.
Miejsce posiedzenia: Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog”, sala A.
Przewodniczący: Sławomir Brodziński – Szef Służby Cywilnej.
Uczestnicy posiedzenia: Członkowie Zespołu, zaproszeni eksperci według listy obecności. W spotkaniu wziął udział Pan Michał Boni – Minister-członek Rady Ministrów Szef Zespołu Doradców Strategicznych Premiera.
Porządek posiedzenia:
Informacja nt. projektu ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych.
Sprawy różne.
Pan Michał Boni (Minister-członek Rady Ministrów Szef Zespołu Doradców Strategicznych Premiera) wyraził zrozumienie dla obaw, które zostały przedstawione w licznych listach, uwagach i opiniach do projektu. Stwierdził, że materia jest trudna z uwagi na to, że intencją projektowanej ustawy jest uporządkowanie różnych spraw związanych z funkcjonowaniem administracji. Skala zatrudnienia – wskaźnik przyjęty, w projekcie ustawy na poziomie 10% jest istotnym stymulatorem tego efektu. Po drugiej stronie są pozostałe kwestie dotyczące potrzeby połączenia działań ilościowych.
Pan M. Boni stwierdził, że w wielu zgłoszonych uwagach pojawiają się pytania – czy będzie to działanie czysto mechaniczne, czy też działanie związane z analizą efektywności oraz oceną funkcjonalności zadań wykonywanych przez daną jednostkę. Rozumie spostrzeżenia, które dotyczą spraw pracowniczych i mechanizmów ochrony albo zmniejszenia tych mechanizmów, tak jak zostało to zaproponowane przez RCL. Natomiast intencją jest osiągnięcie głównego celu związanego z racjonalizacją wielkości zatrudnienia oraz potencjalnymi (w długim okresie czasu) oszczędnościami. Obecnie KPRM jest w trakcie analiz otrzymanych opinii (przed uzgodnieniami z instytucjami, które je zgłosiły) oraz w fazie prac nad strukturą i kompozycją ustawy. Stwierdził, że należy również zastanowić się na sposobem dodania pewnych elementów związanych z budowaniem mechanizmów efektywnościowych. Oznacza to, że w stosunku do przedstawionej wersji – okres między ewentualnym wejściem w życie ustawy, rozpoczęciem całego procesu, raportem początkowym a podjęciem działań, będzie okresem niewątpliwie dłuższym, aby można było wykonać operacje o charakterze jakościowym.
Pan M. Boni uznał za zasadne i konieczne, przeformułowanie filozofii wdrażania tej ustawy tak, aby działania były powiązane z działaniami proefektywnościowymi.
➨ Minister M. Boni zaproponował – w perspektywie 2-3 tygodni – kolejne spotkanie dot. projektu ustawy.
Pan Tomasz Ludwiński (NSZZ „Solidarność”) zwrócił uwagę na następujące kwestie:
Według ustawy, racjonalizacja zatrudnienia ma objąć jedynie pewien krąg urzędników, więc może przy racjonalizacji wszystkich służb, ewentualna skala zwolnień uległaby zmniejszeniu.
Projekt powinien brać pod uwagę możliwość zwalniania, w pierwszej kolejności, osób które mają już źródło dochodu w postaci np. emerytur czy rent. Z uzyskanych informacji takich pracowników w urzędach jest kilkanaście procent.
Proponowane warunki zwolnień dla urzędników państwowych są niekorzystne.
Brak zapisu w projekcie dot. ochrony działaczy związkowych.
Skala uwag, jakie wpłynęły do tej ustawy, świadczą o ilości jej błędów.
Przypomniał o przekazanym dwa lata temu do KPRM materiale pt. „Obciążenie pracą urzędów skarbowych” (ponownie przekazał go na ręce ministra M. Boniego). Pan T. Ludwiński oznajmił, że od tego czasu obciążenie pracą w urzędach skarbowych znacznie wzrosło, więc planowanie redukcji w tych służbach jest zwyczajnym nieporozumieniem. Dodał, aby zastanowić się, nie tylko nad ograniczeniem wydatków, lecz działaniami promującymi zwiększenie dochodów budżetu państwa.
Pan Henryk Michałowicz (KPP) przedstawił dwie grupy zastrzeżeń do omawianego projektu:
Zastrzeżenia dotyczące brzmienia niektórych elementów ustawy – w ocenie organizacji kilka zapisów może być niezgodnych, z wiążącymi Polskę konwencjami międzynarodowymi (m.in. w treści art. 6 ust. 1). Zasygnalizował, że pracodawca ma prawo prowadzić swoją politykę kadrową, lecz zachodzi obawa przywracania do pracy przez sądy, niesłusznie zwolnionych pracowników.
W projekcie zabrakło mechanizmu, który spowodowałby rzeczywiste obniżenie kosztów działania administracji. Podał przykład outsourcingu, który można byłoby zastosować do niektórych czynności administracyjnych nie związanych bezpośrednio z merytoryczną pracą urzędów (np. obsługa kadrowa, rekrutacja ).
Pan Eugeniusz Matusiak (FZZ) zasygnalizował, że projekt ustawy i wynikające z niego zwolnienia pracowników są zamachem na finanse publiczne. Dodał, że ustawa ta jest antypracownicza i antyzwiązkowa, eliminuje ochronę związków zawodowych, więc w pierwszym rzędzie pracodawca sięgnie właśnie po tę grupę pracowników. Zwrócił uwagę, że obciążenia pracą pracowników skarbowych w Polsce i w innych państwach wynoszą odpowiednio: 1 pracownik – 15.000 spraw i 1 pracownik – 1000 spraw. Dodał, że obecnie – szczególnie w służbach skarbowych – nagminne jest zjawisko dalszej pracy, pomimo przejścia na wcześniejszą emeryturę.
Pani Małgorzata Lewicka (FZZ) zwróciła uwagę, że w kontekście ustawy o programie modernizacji policji z 2007 r., wdrożenie ustawy o racjonalizacji zatrudnienia może skutkować zmarnowaniem środków przeznaczonych na modernizację oraz zwolnieniem osób zatrudnionych w policji w ciągu ostatnich 2 lat.
Pan Andrzej Moskal (ekspert NSZZ „Solidarność) podkreślił, że urzędy skarbowe są głównym źródłem dochodów budżetu – na 1 zł. przeznaczoną na funkcjonowanie urzędów skarbowych, urzędy odprowadzają do budżetu ponad 50 zł. Dodał, że średnio 1 podmiot w skali kraju, kontrolowany jest raz na 17 lat, więc zmniejszenie o 10% zatrudnienia w służbach skarbowych spowoduje jeszcze rzadsze kontrole i może się zdarzyć tak, że przedsiębiorca nie zostanie skontrolowany ani razu przez cały okres prowadzenia działalności. Dodał, że w urzędach skarbowych ok. 20% to zadania niefiskalne, nałożone przez inne ustawy. Z uwagi na fakt, iż jest ponad 15 mln tytułów wykonawczych, bardziej racjonalnym rozwiązaniem byłaby – nie redukcja, a przesunięcia – do tych sektorów służby cywilnej, w których pracownicy będą bardziej efektywnie wykorzystani (dot. to również vacatów).
Pan Andrzej Stępień (FZZ) poruszył kwestię likwidacji gospodarstw pomocniczych
i przejścia tych pracowników do jednostek macierzystych. Z uwagi na to, że projektowana ustawa do tego się nie odnosi, zaproponował wprowadzenie zapisu: „przepisy ustawy o racjonalizacji zatrudnienia nie dotyczą zmian organizacyjnych wynikającego z art. 80 ustawy z dnia 6 lipca 2009 przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych”
Pan Jan Szajnar (OPZZ) z uwagi na wiele niedoskonałości projektu ustawy zwrócił się do strony rządowej z prośbą, aby nowy projekt ustawy (po uwagach) został przedstawiony – w formie skróconego, ale uzgodnienia (nie tylko zawiadomienia).
Pan Paweł Jedynak (ekspert NSZZ „Solidarność”) przytoczył niektóre dane za opracowaniem: „Z oceny działalności organów egzekucyjnych naczelników urzędów skarbowych za rok 2008” sporządzonej przez Departament Administracji Podatkowej MF. W 2008 r. kwota zaległości objęta tytułami wykonawczymi wyniosła ponad 14 mld zł., z czego wyegzekwowano ogółem ponad 3 mld – co stanowi zwrot około 3,3% w stosunku do roku wcześniejszego. Podkreślił, że liczba tytułów wykonawczych stale wzrasta. W latach 2003-2008 ich wzrost wyniósł ponad 51%, przy czym zatrudnienie w organach egzekucyjnych wzrosło zaledwie o 5,3%. W pełni zgadza się z głosami partnerów, że nie należy mówić o zwalnianiu w urzędach skarbowych ale o przesunięciach, aby strategiczne agendy nie zostały poszkodowane a skarb państwa nie ucierpiał.
Pan T. Ludwiński zwrócił się z pytaniem czy w związku z propozycją dalszych rozmów, rząd zamierza przedłużyć termin wejścia w życie ustawy poza 1 stycznia 2010 r. Dodał, że zbytni pośpiech może doprowadzić do utraty wartościowych pracowników.
Pan M. Boni w odpowiedzi na kwestie przedstawione przez partnerów społecznych stwierdził, że:
Prace uzgodnieniowe dot. projektu ustawy, trwają od wielu miesięcy.
Przeprowadzenie każdego procesu wymaga wskazania mierników tj. zwymiarowanego celu. Za ważne w projekcie uznaje się samodzielność i autonomię, w podejmowaniu decyzji przez poszczególne jednostki. Należy brać również pod uwagę kwestie związane z funkcją, analizami i uwarunkowaniami, natomiast czas na wdrożenie tych narzędzi należy wydłużyć.
Racjonalizacja zatrudnienia w administracji jest potrzebna i powinna być realizowana w dwóch wymiarach: ilościowo-alokacyjnym i jakościowym (mechanizmami efektywnościowymi).
Do przemyślenia pozostaje efekt skali: redukcja – alokacja – racjonalizacja, przeprowadzenie analizy funkcji dot. urzędów.
Do dyskusji pozostaje kształt mechanizmu odwoławczego.
Poza pakietem uwag pracowniczych (związki zawodowe, odprawy) poddanie analizie kwestii związanych z osobami mającymi uprawnienia emerytalne, choć procesowi racjonalizacji mogą podlegać również osoby pracujące dalej mimo przejścia na emeryturę.
Ważny jest również element konstytucyjności projektu i uwarunkowań związanych z konwencjami międzynarodowymi.
Trwa szukanie rozwiązania w kwestii gospodarstw pomocniczych.
Wydłużenie rytmu czasowego realizacji zadania. W pierwszej wersji ustawa miała rzutować w jakieś mierze na budżet 2010. Chcielibyśmy, żeby weszła ona w życie maksymalnie szybko, ale nie kosztem niedoprecyzowania regulowanych przez nią kwestii.
Gotowy dokument zostanie rozesłany.
Sprawdzenie i analiza kwestii dotyczącej ochrony związkowej.
Zespół będzie informowany o kolejnych fazach prac nad tym projektem.
Ad. 2)
Przewodniczący Zespołu poinformował, że kolejne posiedzenie Zespołu odbędzie się 17 września br. i poświęcone będzie konfliktowi w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim. Nadmienił również, że na kolejne spotkanie zostali zaproszeni przedstawiciele MPiPS, MSWiA, Okręgowego Inspektoratu Pracy w Krakowie, Urzędu Wojewódzkiego. Przewodniczący
S. Brodziński zakomunikował, że została również przygotowana przez Departament Prawny KPRM ekspertyza dot. roli przewodniczącego zespołu doraźnego w kontekście konfliktu w urzędzie śląskim. Zdaniem Departamentu Prawnego, rola Przewodniczącego jest znacznie ograniczona i nie ma on umocowania, aby podejmować rozstrzygające działania. Poinformował również, że w Departamencie Służby Cywilnej zostanie uruchomiony
w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki projekt „Modernizacja systemu zarządzania i podnoszenie kompetencji kadr”.
Pan Dagmir Długosz (Dyrektor Departamentu Służby Cywilnej w KPRM) ponowił prośbę o nadsyłanie uwag do projektu uchwały RM w sprawie podziału środków na dodatki specjalne.
➨ Termin kolejnego posiedzenia, na bazie nowego projektu ustawy o racjonalizacji... będzie ustalony w trybie roboczym.
Przewodniczący Zespołu
…………………………………..
Sławomir Brodziński